Dieithryn y diafol

Cyflwynwyd eleni misoedd heriol - yn gadael pobl heb gartrefi ac wrth i’r byd geisio ail-gydio, daeth dieithryn i gystadlu. Tawelwch estron ar y strydoedd ond ysbytai yn gorlifo, rhai’n gweithredu’n anwybodus, rhai yn ofn a’r dagrau’n llifo. Lladdwyd y diniwed heb gywilydd, cymrir mantais o’r rhai gwan wrth profi cryfder i’r uchafswn a trwy hynny yn rhoi cam. Arwyr iechyd sydd yn ymladd - yn aberthu eu bywydau ac er gwaethaf cryfder gweddi, ceuir drysau dyfodol rhai. Yn wahanol i’m cymdeithas, nid arfwisg yw’n hunaniaeth. Bu enwogion yn dioddef a rhai eraill adre’n gaeth. Er ein bod ni’n byw mewn gofid, rhaid i bawb ddarganfod ffydd a sylweddoli pa mor werthfawr yw bob eiliad, munud, dydd. Gwnawn amddiffyn rhag y gelyn trwy ddilyn cyfarwyddyd clir i aros adref am y tro er ei fod yn teimlo’n hir. Rhyw ddydd fe curwn y dieuthryn a fydd e’n hanes yn ei hun. Fe werthfawrogwn ni ein gilydd a gwnawn ni gyd ail-fyw fel un.